گفت و گوی از پوریم گامی بزرگ در گسترش آگاهی های عمومی و گشودن جب

گفت و گوی از پوریم گامی بزرگ در گسترش آگاهی های عمومی و گشودن جبهه ای به سود نیروهای چاره اندیش و پیش تاز بشری است!

آقای حامد. در کتاب هیچ مورخی از شرق یا غرب جهان، نه فقط ماجرای پلید پوریم، علی رغم ذکر مفصل و صریح آن در تورات، به عنوان یک رخ داد تاثیر گذار بر روند رشد تمدن معرفی نشده، بل اصولا در صفحات اعلام کتاب های مورخین بزرگ، چون توین بی و یا ویل دورانت، و حتی در دائره المعارف های عمده، یا به این واژه بر نمی خوریم و یا با توضیح کوتاه گمراه کننده ای همراه است.

اهمیت خارج کردن پوریم از زیر این چتر محافظ سکوت، تا به حدی است که نه فقط سلیمی که گروهی او را محافظه کار هم می دانند، گفت و گوی رسمی از آن را وظیفه دانسته، بل این جا و آن جا، حقیقت جویانی، عمدتا جوان، با امکانات اندک و از هر طریق ممکن، به اشاعه ی شناخت پوریم مشغول اند.

می پرسم پس جایگاه این همه مرکز تحقیقات، که از بودجه ی فرهنگی کشور تغذیه می شوند و مثلا مرکز تحقیقات فلسطین و یا هیاهو نویسان تاریخ در این میانه کجاست؟ زیرا پوریم نه فقط یک موضوع آگاهی دهنده و مستقیما مرتبط با هستی و هویت و تاریخ و سرنوشت پیشینیان در منطقه ی ماست، بل جبهه ی وسیعی را برای معرفی تاثیر تمدن ساز طلوع اسلام در جهانی می گشاید که به سعی دو قرنه ی مورخین یهود، اینک گمان عمومی و غالب بر این است که ظهور اسلام عامل سقوط و انهدام تمدن ماقبل خویش بوده است!

آقای حامد. اهمیت برافراشتن پرچم آشنایی با ماجرای قتل عام عمومی پوریم، که یهودیان در ۲۵ قرن پیش در حوزه ی شرق میانه به راه انداخته اند، و عرضه ی مطالبات منطقه ای و بل جهانی از یهودیان برای اقدام به آن نسل کشی بی سبب، اشاعه ی یک آگاهی منحصر به فرد است که اذهان بیداران جهان هم نسبت به آن ماجرا کور بوده و اندیشمندان عالم نیز از تاثیرات ضد تمدنی آن غافل مانده اند. اگر موفق شویم گفت و گوی از پوریم را از زبان مسئولین سیاسی مملکت، که در شرایط کنونی جهان مسلمان و غیر مسلمان به آن حساسیت ویژه نشان می دهد، بر روی آنتن های سراسر دنیا بفرستیم، نه فقط زخم عمیق اختلافات قومی و ملی و منطقه ای را تا اندازه ی زیادی ترمیم کرده ایم، بل چنان رستاخیز خاموش ناشدنی و رنسانس بزرگی در بازخوانی دوباره ی سیر تحول تمدن و آشنایی با سهم عظیم اسلام در تجدید حیات آن، بر پا خواهد شد که تا قرنی خردمندان جهان خود را مدیون بیدار سازی ایرانیان خواهند گفت و از همه مهم تر این لباس کثیف مظلومیت خون خوار را از تن سر دم داران بخش یهودیت متجاوز بیرون خواهیم کشید.

اما چرا مراکز و مقامات مسئول، حتی پس از رجوع مستقیم هم، از پیوستن به جبهه ی شناخت آثار ضد تمدنی پوریم می گریزند و عمده ترین تریبون های رسمی کشور و حتی نشریاتی که به نظر می رسد باید که پشتیبان این تلاش باشند، نه فقط به طرح موضوع پشت می کنند، بل در مواردی حتی خط و نشان هم می کشند؟!!! چه گونه باید راز این معما را گشود؟!!! و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.

+ نوشته شده توسط ناصر پورپیرار در سه شنبه بیست و نهم آذر 1384 و ساعت 2:0